Hehe, ik heb weer wat te vertellen.

De afgelopen dagen ben ik een beetje van de radar geweest door mijn lowprofile reisgedrag was er niet zoveel te melden.

Het grappige van ziek zijn in het buitenland is dat je gewoon op moet staan en een beetje moet gaan boemelen - er moet tenslotte energie in. Vrijdag en zaterdag heb ik een beetje in Arequipa gescharreld, het klooster bekeken, de was laten doen (ook belangrijk) en nieuwe boeken gescoord. Ik geloof dat ik inmiddels elk restaurant 2x heb gezien, waarbij ik moet zeggen dat ik het meest heb genoten van de crepes bij Zigzag (is natuurlijk vloeken in de kerk - maar ze waren echt lekker).

Hoogtepunt van deze blurry dagen was toch wel het bezoek aan Juanita de inca ijsmummy. Juanita is in 1995 bijna geheel ongeschonden gevonden onder het ijs. Het is een zeer toevallige samenloop van omstandigheden, de vulkaan in de buurt was actief waardoor het ijs van Ampato smolt. Ze is met het smeltende ijs uit haar graf gerold maar gelukkig heeft alleen haar hoofd in de zon gelegen. Binnen een aantal dagen is ze door Johann Ole Reinhard gevonden. Doordat Juanita al die tijd in het ijs heeft gelegen is ze de best bewaarde mummy tot nu toe. Het hele verhaal staat voor de liefhebbers op wikipedia. Ik heb genoten van de tour die begon met een video van national geographic en daarna een persoonlijke gids door het museum, wat verder geheel leeg was!

Bij de ingang en in mijn lonely planet (amen) werd uitgebreid aangegeven dat de gidsen vrijwilligers zijn en dat het gewaardeerd wordt wanneer er getipt wordt. Dus gaf ik aan het eind een gigantische tip van 10 soles (Euro 2,50) waarna we nog wat stonden na te kletsen. De gids (ik ben haar naam vergeten) vertelde me vervolgens dat ze jurist was, waarna ik me een beetje stom voelde. Dit werd echter snel recht gezet, ze had eerst informatica gestudeerd en daarna rechten omdat haar ouders dit wilden, maar wist eigenlijk niet zo goed wat ze zelf wilde, hence het 'baantje' in het museum.

Halverwege zaterdag besloot ik dat ik fit genoeg was om de Colca canyon te doen. Ik heb de 2 dagen echter omgezet naar 1 dag om niet teveel tijd te verliezen. Achteraf een wijs besluit, ik liep weer tegen Gustavo aan op zaterdagmiddag en die vertelde me dat de eerste dag een beetje tegengevallen was.

Mijn eendaagse trip zorgde er wel voor dat ik midden in de nacht moest vertrekken, eigenlijk om de reeds vertrokken groep 'in te halen'. Ik werd door de taxichauffeur in een lokale (en dus houtjetouwtje) bus gebonjourd en daar ging ik. Naast me zat een wat oudere Peruaanse man die zich voorstelde als Juan. Allemaal hardstikke leuk, maar ik had niet zoveel zin in geklets. Toen hij me vervolgens vertelde dat ie in het leger werkte als majoor had ik het helemaal gehad. Hij had het vast door want uit zijn portemonnee kwam een keurig net pasje met foto, het ijs was gebroken. Juan heeft 1 uur lang getracht om me de lokale taal Quechua bij te brengen en daarna maar opgegeven. Vervolgens kreeg ik zijn muts omdat het erg koud zou zijn in Colca - en 4 uur later was ik hem zeer dankbaar.

Overigens is de rit naar en van de Colca canyon een monsterrit in een touristenbus. 4 uur dirtroad met zeer veel kiezels en gaten, het is lachwekkend. Ik zou het graag nog een keer doen maar dan wel met een jeep en het liefste natuurlijk zelf achter het stuur ;). Op de terugweg werd er geklapt toen we weer op asfalt reden.

De Colca canyon zelf is briljant! De mensen leven er al eeuwen hetzelfde en hebben gedurende een aantal eeuwen de hele canyon bezaaid met terrassen voor landbouw. Dit levert zeer spectaculaire uitzichten op. Aan het einde van de canyon wacht vervolgens de icing op de cake, de condors. Ik heb niet zo veel foto's omdat dat eigenlijk zonde is, ben je je de hele tijd aan het concentreren op die ene perfecte foto terwijl je veel meer ziet zonder camera. Hoe dan ook, tussen 9 en 10 in de ochtend komen de vogels langzaam met de warmer wordende lucht naar boven tot ze uit eindelijk op 2 meter afstand voorbij scheren.

Ik ben de volgende ochtend (vandaag) vertrokken naar Puno en ga nu een alpacaatje scoren!

Morgen het Titicacameer, ciao!

Marelleke

Alle nieuwe foto's >>