Puno en Titicaca

De afgelopen dagen heb ik om een beetje aan de nieuwe hoogte te wennen doorgebracht in Puno, de grootste stad aan het Titicacameer.

Donderdag (ik geloof dat het donderdag was) heb ik naast mijn zoektocht naar een nieuw busticket het Yavariproject bezocht, ongeveer het enige wat volgens de lonely planet in Puno zelf te doen is. Een grappige ervaring. Wanneer je het stukje op wikipedia leest lijkt het net alsof de Yavari een bruisende onderneming is, maar niets is minder waar. Sinds de jaren 90 van de vorige eeuw is ze het water niet meer opgeweest. Sindsdien zijn er plannen voor hutten en een restaurant, en een bar en weet ik veel wat meer, maar ik heb daar niets van gezien. Er zijn dus al 15 jaar 5 mensen fulltime aan het werk, ik kwam er alleen niet zo achter waarmee precies.

Hoe dan ook, de Yavari is een mooi schip wat op een rustige plek buiten de haven ligt en het uistapje was zeker geslaagd.

De volgende dag (gisteren) was mijn Titicaca avontuur. Deze keer met een groep waarin heeeel toevallig een Domstad student aanwezig was die hier 3 maanden stage had gelopen. NATschool wordt dus ook in Peru gebruikt ;). We meerden eerst aan bij de Uros, een groep Peruanen die al 600 jaar op ´floting islands´ leven. Op het eerste eiland aangekomen werden we gelijk aan het werk gezet, er moest eerst een huis verplaatst worden (15 mensen die samen een huis optillen en 4 meter verderop neerzetten werpt een heel nieuw licht op het concept 'verhuizen') vervolgens moest nieuw riet het eiland opgetrokken worden wat uitliep in een soort touwtrekwedstrijd.

Na Uros hebben we een echt eiland bezocht, namelijk Taquile. Tarquile in een notedop is 1.5 uur omhoog, visje als lunch en dan weer een uur naar beneden. Het dagje op het water was in ieder geval goed voor mijn teint.

s avonds mijn laatste maaltijd in Puno gedeeld met een engels meisje die nog veel bijdehanter is dan ik; 6 maanden alleen Zuid Amerika - klonk absoluut briljant.

Over ontmoetingen gesproken, een paar dagen geleden zat ik te kletsen met een jongen uit Australie die een jaar aan het reizen was. Hij had en paar weken daarvoor Antarica bezocht, 4000 dollar, maar wat een verhaal! Staat nu defenately op mijn verlanglijstje.

Ow, en paps, ik ben weer helemaal up en running, en een beetje ´teleurgesteld´, ik zie net ook dat de blog niet meer bovenaan binnenkomt in google :(.

Iedereen liefs,

Marelleke