Hehe, eindelijk Macchu Piccu gezien!

Nog even twijfelde ik vanochtend om kwart voor 5 of ik wel echt ging opstaan ...

Om half 6 vertrok de eerste bus naar boven, bij de bushalte kwam ik tot mijn verbazing het Canadese stel weer tegen met wie ik in Nasca het vliegtuigje deelde. Het leek een eeuwigheid geleden. In het donker reden we de 8 km naar boven waarna we klim maakten van zo´n 20 minuten (dit hoeft trouwens niet er is ook een gemakkelijke manier naar binnen). Daarna was het uitzicht adembenemend.

Zowiezo heb ik nu eindelijk het gevoel echt de bergen van de Andes te hebben gezien. Hier heb je enorme pieken en dalen alles met enorm veel groen, bomen die in een hoek van 45 graden uit de berg komen en velden met vetplanten die tegen de helling groeien.

Maar wat is het een gaaf gezicht om Macchu Piccu tussen die bergen te zien liggen! Het wint het absoluut van Palenque en Monte Albán in Mexico. En door het vroege tijdstip zie je de stad ´ongerept´.

Gedrieen hebben we we een stuk om de berg gelopen om aan de andere kant nog beter te zien hoe diep de Andes is. Ik hoop nog wat foto´s te krijgen van Catherine en George (hi guys!).

Ben nu op de trein terug aan het wachten, de laatste paar uurtjes tussen deze adembenemende bergen, morgen paardrijden!!!

Ciao,

Marelleke