Kennismaken met Lao



Het is al weer 2 dagen geleden dat ik naar Luang Prabang in Laos (of Lao zoals iedereen het hier noemt vloog).

Het eerste guesthouse waarin ik incheckte was ik niet zo gelukkig mee, dus na een klein beetje verkennen en een massage ben ik naar een ander guesthouse gegaan wat eigendom is van een Lao / Belgisch stel. Bevalt goed, erg fijn ontbijt en goede tips.

Gisteren regende het pijpestelen, de regen is hier anders als in Cambodja, het kan echt de hele dag regenen. Nu had ik al in gedachten om in Laos ook een kookcursus te doen, en dat bleek een zeer goede dagbesteding. Het eten is hier echt anders, alles wordt hier op de bbq gedaan. En ik bedoel dan ook echt letterlijk alles, rijst koken, soep maken, groenten stomen, alle pannen gaan direct de houtskool in.

Dames in Dort, we gaan Lao koken !!!

We hebben er goed mee geexperimenteerd, met die bbq, en het bevalt me goed. Het eten is hier heel puur en gezond, weinig vet, veel kruiden en veel fruit.

Luang Prabang is een beetje een massage paradijs, dus gistermiddag heb ik er nog maar eentje gedaan, om het af te leren ;).

Vanochtend toen om 5.30 uur de wekker ging moest ik wel een beetje aan jullie denken. Ik stond op op het moment dat jullie naar bed gingen.

Nu was dit wel extreem vroeg, maar het was de moeite, ik wilde namelijk de optocht van monniken zien. Ik had dit in Cambodja ook al een paar keer gezien vanuit bus of tuktuk, 's ochtends trekken jonge monnikken naar de steden waar ze 'offers'; eten, krijgen van de lokale bevolking. De bevolking geloofd dat door dit te doen ze hun overleden voorouders bedienen. Het is me niet helemaal duidelijk of dit ook met een soort angst gepaard gaat, een van de cambodjanen die ik hierover sprak legde het uit als een heel sereen en nobel iets, terwijl ik op internet las dat mensen dit ook doen omdat ze bang zijn dat overleden voorouders anders een soort kwade geest kunnen worden.

Hoe dan ook in Luang Prabang is het nogal een happening, een beetje zoals kaarsjesavond in Gouda ;). Ik heb er een beetje een dubbel gevoel aan over gehouden. Zo'n religieuze optocht en dan allemaal toeristen met extra eten en enorme telelezen.

Waar in Cambodja de jongeren echt kiezen om monnik te worden gaat hier iedereen op een bepaald moment enige tijd het klooster in. Je leert daar engels, koken en iets van houtbewerken of schilderen, waardoor je daarna goed in de toeristische industrie aan de gang kan. Ik weet niet zo goed wat ik daar nou van moet vinden.

Vandaag heb ik ook een lange wandeling door Luang Prabang gemaakt langs de vele What's (tempels) en mooie koloniale panden. De stad is prachtig, hoog efteling gehalte.

Morgen vertrek ik richting de hoofdstad, Vientiane,

Ciao,

Marelleke