Toch nog een stukje over 'mijn' Padua / Venetië avontuur.

Mijn werkgever participeert in een project wat deels gefinancierd wordt uit Europese subsidies. Een interessant project waarin we nieuwe en oude medelanders op een vernieuwende manier Nederlands en kennis van de Nederlandse maatschappij leren. Ik draag mijn steentje bij aan dit gebeuren (er wordt veel met de digitale leeromgeving gewerkt) en mocht daardoor mee naar ons partnerproject in Padua.

Hoe zit dat nou precies? Bij gesubsidieerde projecten gaat het vaak om het opdoen van nieuwe kennis en ervaring. Die moet natuurlijk gedeeld worden. In NL doen we dat bijvoorbeeld door conferenties en door te werken met 'volgscholen'. Bij een Europese subsidie worden een aantal projecten geclusterd en is het de bedoeling dat die projecten samen acties ondernemen om hun resultaten aan een breed publiek ter beschikking te stellen. Nu ja, in het kader van deze 'disseminatie' zoals dat met een duur woord heet moesten wij dus in oktober naar Padua - heel naar allemaal ;).

Op dinsdag in de herfstvakantie vloog ik samen met collega Maaike Nieuwstraten richting Venetië Treviso, het dichtstbijzijnde vliegveld. Via onze Italiaanse collega's hadden we tips gekregen over vervoer van vliegveld naar hotel, waar ik gretig gebruik van had gemaakt, dus werden we keurig opgewacht door een busje dat ons naar Padua reed. Goed hotel, met - heel belangrijk - overal draadloos Internet! Na inchecken zijn Maaike en ik gelijk de lobby ingedoken om een aantal dingen voor de volgende dag voor te bereiden. Via die internetverbinding kon ik mooi nog even Mark (een kaartvriendje) feliciteren over de MSN en mij bovendien bij Marten R. verontschuldigen voor het feit dat ik niet bij zijn afscheid aanwezig zou zijn - nogmaals sorry Marten, ik begreep dat het erg leuk is geweest!

De volgende dag begonnen we na een goed ontbijt in het hotel met het programma van de eerste dag. Dit draaide vooral om het bijpraten van de partners over de landelijke projecten en om extra presentaties van de Italiaanse partners. Hartstikke leuk om ook een aantal andere digitale leeromgevingen te zien passeren. Tussen de middag volgde een stevige lunch, en daarna stug weer door met nog een stuk of 3 presentaties. Ik mag natuurlijk eigenlijk niet klagen maar een beetje vermoeiend was het wel, alles ging in het Italiaans en wij zaten dus met koptelefoontjes op waardoor naar het engels getolkt werd. Geef mij maar gewoon engels als voertaal!

Het Italiaanse project is erg inspirerend. Dit wordt geïnitieerd vanuit een soort kamer van koophandel. Die benaderd bedrijven om te kijken wat hun trainingsbehoefte is en zorgt dan voor maatwerktrainingen met universiteitsdocenten. De trainingen worden gratis aangeboden en vinden deels plaats via de digitale leeromgeving. Hierdoor is het mogelijk om professionals vanuit diverse bedrijven uit te dagen samen te werken aan opdrachten.

Hoe dan ook het diner 's avonds en het bezoek aan de Scrovegni kapel 's avonds waren een welkome afwisseling.

De volgende dag hebben we in kleiner verband gewerkt. Die werkdagen zijn erg belangrijk voor de verdeling van taken tussen de projecten en het komen tot gezamenlijke afspraken. We hebben het oa. gehad over een gezamenlijke website en over een serie onderzoeken naar het gebruik van elearning binnen europa. De website staat inmiddels online, maar moet nog wel gevuld worden. Aardig detail is dat de partners via een N@Tschool project met elkaar samenwerken. Ik heb 's avonds de Italianen nog een cursusje N@Tschool gegeven en natuurlijk gelijk even de fotootjes in N@Tschool gezet (leve draadloos Internet).

Het waren 2 zeer intensieve dagen, ik heb er stiekem nog een paar daagjes Venetië aan vastgeplakt, het was tenslotte herfstvakantie ...

Ciao,

Marelleke