Jaaa ik ben weer in de 24 uur consumptie maatschappij beland! Nog wel aan de andere kant van de wereld, ik zit nog op kuala lumpur, maar ik heb weer internet, ik zit weer in de cloud.

Het was me een reis! 3 weken geen internet, heel veel oprecht vriendelijke mensen, gezond eten, prachtige sites, maar ook van die typische aziatische steden en 6 binnenlandse vluchten.

Nog even een wrap up van de eerste week:

Marelle, 15 juli 2011
Birma , Yangon 33°

Eerste kennismaking yangon

De kop is eraf!

Change of plans mbt de blogspotlink, dat kan ik hier niet openen op mijn ipad (sommige sites worden tegengehouden in birma, zo ook geen yahoo of hotmail).

Aankomst in myanmar is compleet anders als ik verwacht had. Keurig nette dames die je paspoort en formuliertjes checken, alles digitaal, niets geen gerommel met geld, geen knorrige politieagenten. Ik heb geloof ik nog nooit zo snel op een vliegveld buiten gestaan.

Het is is een cultuurshok in vergelijking met cambodia. Langs de route vanaf het vliegveld naar mijn guesthouse is alles schoon, netjes en rustig. Mijn taxichauffeur reidt nergens harder dan 50, stopt voor elk stoplicht en gebruikt zijn richtingaanwijzer, ik weet niet wat me overkomt.

Het toppunt was een bumpersticker 'plant more trees keep myanmar green'.

Na 24 uur reizen zag is er volgens de hostess nog helemaal fris uit, maar ben ik na een korte douche als een blok in slaap gevallen, pfff even bijkomen.

Ik heb gelijk een vlucht naar sittwe geregeld, morgenochtend dus al weer vroeg uit de veren (5.00 uur), het komt qua aansluiting het beste uit. Vluchten naar sittwe en de boot vanuit sittwe naar mrauk u vertrekken allemaal in de ochtend, ik moet dus een dag in sittwe blijven. Zondag gaat er echter geen boot, dus zaterdag vliegen is geen optie, dan zit ik langer vast in sittwe.

Na mijn eerste curry achter mijn kiezen ben ik naar het centrum gelopen om shwedagon paya te bekijken.

Onderweg valt me op dat mensen hier een stuk slechter engels spreken, als ik de weg vraag eindigd het een aantal keer met een hoop vriendelijk en verontschuldigend geglimlach. Een meisje snap waar ik naar toe wil en geeft aan in de buurt te wonen. Ik wordt in 20 min. Aan mijn arm door de drukkere buurten van yangon meegenomen om vervolgens van het ene op het andere moment oog in oog te staan met een enorme trap naar een compleet met goud bedekte tempel.

Net als iedereen beklim ik op mijn blote voeten de paya met ontelbare stupa's en veel, heel veel budda's. Het hele ding is bedekt met goud, glas en glitters maar wat het echt een beetje een psychedelisch tintje geeft zijn de ledverlichtingen met heel veel kleurtjes in de vorm van aura's achter elke budda, een beetje kerstverlichting-gone-wild.

Terug lopen door jet donker lijkt me niet handig, het is hier veilig, maar ik snap niet zo goed hoe ik gelopen ben, dus om te voorkomen dat ik jammerlijk verdwaal neem ik een taxi terug. We 'verdwalen' alsnog, ik weet in de lonely planet wel ongeveer aan te wijzen waar ik naartoe moet, maar al dat engels kan mijn chauffeur niet zoveel mee. Met wat stoppen en vragen komen we eruit, dat ik volgende keer mijn adres in het birmees moet laten opschrijven!

Check, dat doen we,

Ciao

Marelleke