Tweede week

Ook in yangon blijkt het veel geregend te hebben deze week, en ik spreek goed met Kalya, van het hotel wat een beetje mijn thuisbasis aan het worden is door wat ik de komende weken wel en niet moet doen. Bovendien besluit ik om geen tijd te verliezen met bus-, boot-, of treintripjes, maar grote afstanden te blijven vliegen. Ik heb inmiddels gemerkt dat je geld hier vooral in de kamer gaat zitten, overdag zijn er bijna geen kosten, dus een vliegticket meer of minder maakt niet zoveel uit.

Ik vertrek naar mijn 2e bestemming van deze reis: bagan. Wat een overgang! Van bijna continue regen naar 39 a 40 graden, en, bagan is echt net als op de foto's, het is prachtig. Overal waar je kijkt groen, palmen, bloemen en tempeltjes, alsof er iemand een zak met tempelconfetti heeft opengetrokken.

Het hotel waarin ik zit is een kadootje, voor 24 dollar heb ik een patiootje met uitzicht op het zwembad en daarachter niets dan groen en tempels. De eerste dag huur ik een fiets en toer op mijn gemakje door de omgeving, s avonds reid ik naar een grote tempel in de buurt van. Oud bagan om vanaf daar te genieten van zonsondergang. Ik blijk niet de enige te zijn daar, de uikijkplaats trekt veel touristen en nog meer lokals die er omheen zwermen om te proberen iets e verkopen. Het is alsnog een prachtig gezicht.

De tweede dag in bagan heb ik een houten kont. Ik geniet van een rustig ontbijtje, neem een duik in het zwembad en lees wat in een boekje op mijn balkonnetje, wat een straf. Tegen een uur of 13.00 huur ik een paard en wagen, de andere manier om bagan te bekijken. We bezoeken alle tempels nog een keer, maar waar ik de eerste dag er alleen langsgereden ben draait het nu juist om de binnenkant. Locals hebben hier veel manieren gevonden om op een vriendelijke manier wat te verdienen aan toeristen. Bij een van de tempels stelt een meisje zich in keurig engels voor al studente, leidt me rond (en goed, ik ben onder de indruk van wat ze me weet te vertellen) maar aan het einde van de rondleiding moet ik ook nog even in haar shop kijken. Ik weiger iets te kopen, maar wil haar wel betalen voor de rondleiding. Dat wil zij niet, dat is pitymoney, wordt niet geaccepteerd. Ze legt me uit dat men een systeem heeft, als er toeristen komen worden deze verdeeld, niet iedereen duikt erop, ik ben dus haar 'toerist'. Ik koop een kleinigheidje voor het bedrag wat ik sowieso wilde geven. Hier in birma wordt niets aan sites gedaan door de regering. Schoon en netjes houden en toezicht houden, dat doet de lokale bevolking. Daar zo nu en dan een beetje in investeren is niet zo'n punt.

Wat me opvalt is dat werkelijk bij elk tempeltje voor elk buddhabeeld een hek met een slot zit overdag gaan een aantal van deze hekken open, en elk hek heeft een keyholder die je toegang kan geven, maar ik verbaas me erover. Mijn horsecartdriver weet waarom, het is tegen diefstal. En ineens snap ik het. Omdat bagan zo'n grote vlakte is is het vrij gemakkelijk om 's avonds een klein tempeltje in te sneaken en een beeldje mee te nemen.

De laatste dag in bagan huur ik een taxi naar mount popa. Ik had hier in nederland al foto's van gezien, een tempel bovenop een berg die niet echt opgaat in een bergketen, maar op zichzelf staat. Onderweg, het is een uurtje reiden, mooie landschappen en kleine vredige dorpjes. Mount popa zelf is een beetje anders dan ik verwacht had. Langs de 700 tredes die ik omhoog moet staat het vol met stalletjes met eten, drinken, souvernirs en offertjes. Soms wordt me gevraagd of ik wat wil, wat ik elke keer vriendelijk afsla, het is niet echt opdringgerig. De berg wordt echt bewoond door al die mensen, ze hebben kleine hokjes met keukentje en tvtjes. De andere groep bewoners zijn de apen. Ik had de waarschuwing 'cawfu foh mokieh' meegekregen, joh, maar niets geen last van. De dames die voor mij liepen met eten in hun tas zullen een heel ander verhaal vertellen, ik heb er stiekum dikke lol om gehad. De monkeys maken een hoop rotzooi, naast de nodige verkopers zie ik veel mensen op het moment dat ik in de buurt kom opstaan en schoonmaak bewegingen maken, of ik een donation for cleaning wil doen. Toch weer anders dan die tempels in mandalay.